wtorek, 21 sierpnia 2012

My dzieci z Dworca Zoo

Ostatnio czytałam tę książkę i naprawdę mnie zaciekawiła. Powiesc jest oparta na faktach i  opowiadana przez tę dziewczynę, jednak nie nazwałabym tego biografią (nie wiem czemu , tak po prostu jakoś mi to nie pasuje)





Jest to wstrząsająca opowieść o Christiane Felscherinow, która przprowadza się pewnego dnia z małej wioski do dużego miasta Berlina. Zamiast obiecywanego przez rodziców wielkiego dobytku, wspaniałego mieszkania, w rodzinie dziewczyny panuje bieda, mieszkaja w obskurnym bloku Gropiussand(nie wiem czy to dobrze napisałam), gdzie wszyscy strarają sie być lepsi od innych. Starsi i silniejsi napadają i okradają młodszych. W szkole jest tak samo. W dodatku wszystko jest w tej dzielnicy zakazane.
Christane stara się dopasować do otoczenia i wszystkim imponować, więc stara się łamać wszelkie zakazy, dla niej i innych dzieci z Gropiussand to co zakazane, zawsze jest najfajniejsze.
Dom to dla Christiane piekło. Ojciec wyładowuje na niej i na jej siostrze złość, wywołaną brakiem pracy. Matka nic się nie oddzywa i zawsze na wszystko dziewczynkom pozwala. Wkrótce matka wyprowadza sie razem z dziecmi i mieszka z nowym przyjacielem Klausem.
Gdy Christiane Trafia do gimnazjum zaczyna się kłócic z nauczycielami i pyskować, by zdobyc uznanie Kessi. Udaje jej się to. Trafia do paczki w której palą haszysz i zażywają kwas. Wkrótce potem przenosi sie do nowo otwartej dyskoteki Sound, ma nową paczkę oraz pierwszego prawdziwego chłopaka Atze. Wkrótce ten ją zdradza.
Wtedy dziewczyna związuje się z Detlefem, który jest dla niej czuły, troskliwy i kochany.
Po pewnym czasie Christiane zaczyna niuchać. Całyczas wmawia sobie, że kontroluje się i wcale nie jest w nałogu. Jednak jej potrzeba zdobycia heroiny jest coraz większa. Zaczyna wstrzykiwać sobie herę prawie codziennie. Z powodu braku pieniędzy  jej chłopak Detlef zaczyna chodzić na zarobek. Potem także i Christiane mu pomaga.
Wiele razy próbowala wyjść z nałogu i była na odwyku, jednak zwykle to się kończyło klęską. Wiele razy jest zgarniana przez policję.
Raz w chwili słabości nawet próbuje przedawkować.
Ze słabością wobec nalogu patzry jak kolejni jej przyjaciele giną, a matka się od niej odwraca.
W końcu jej rodzicielka wywozi ją na wieś, do babci, ciotki i kuzynów.
Tam Christiane w końcu kończy z heroiną, jednak na nowo wpada w towarzystwo palące haszysz.

I na tym się kończy.

O ile informacje w internecie są prawdziwe, Christiane ma synka. W wieku cyba ok. 40-50 lat ponownie wróciła do heroiny.




Ostatnio przeglądając internet natknęłam się na film. Okazało się ze zekranizowali te poruszającą powieść:

Film nieco się rozni od ksiązki. Jeszcze nie oglądnelam ale tak wynika z opisu i grajacych aktorow(w ksiazce bylo wiecej postaci).

Napewno obejrzę!

Jesli chodzi o ksiazke to warta przeczytania. Naprawdę wzruszajaca i momentami straszna. Az nie do uwierzenia. Taka rzeczywistosc mnie ciekawi i przeraza.

Dzięki za czytanie. C:
Jesli oglądalaś/łeś film, proszę napisz w komentarzu jakie wrazenia C:

KOMENTUJCIE,  MOZNA Z ANONIMA. C:  PA!♥ <3 :*

5 komentarzy:

  1. mała uwaga do wstępu - nie ma czegoś takiego jak fakty autentyczne (albo fakty albo wydarzenia autentyczne) tak jak nie można cofnąć się do tyłu.

    OdpowiedzUsuń
  2. "Dzieci z Dworca Zoo" to zdecydowanie jedna z najlepszych książek, jakie czytałam. Jest naprawdę wstrząsająca i daje do myślenia. W przyszłości zapoznam się też z ekranizacją.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziekuje za komentarz. Ja własnie oglądałam. Film jest równie wstrząsający, trochę się różni od książki.
      Jeśli lubisz takie klimaty, to przeczytaj też Pamiętnik Narkomanki

      Usuń
  3. Niedawno ją skończyłam, naprawdę świetna książka :)

    OdpowiedzUsuń

Skomentuj, dla ciebie to tylko stukniecie kilka razy palcem w klawiature a dla mnie ogromna motywacja :)
Nie musisz linkowac bloga, zawsze wchodze na blogi komentujacych i zostawiam po sobie komentarz :)
Jesli ci sie podoba zaobserwuj :)